Łojotokowe zapalenie skóry to uciążliwy problem, który objawia się zaczerwienioną i łuszczącą się skórą, pomimo widocznej nadprodukcji sebum. Jeśli więc zauważasz u siebie takie objawy, nie warto odkładać wizyty u lekarza na później. Zapisz się na konsultację dermatologiczną w naszej klinice, podczas której ocenimy Twój problem skórny i ustalimy metodę leczenia. Łojotokowe zapalenie skóry to dość uciążliwe zaburzenie o nawrotowym charakterze, ale na szczęście istnieją już skuteczne sposoby walki z jego symptomami.

Łojotokowe zapalenie skóry - co to takiego?
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) to jedna z najczęściej występujących dermatoz wieku wczesnodziecięcego. Jest to choroba przewlekła i nawracająca. ŁZS to jedna z najczęściej diagnozowanych chorób naskórka. Szczególnie często występuje wśród młodych ludzi w okresie dojrzewania oraz po czterdziestym roku życia. Znacznie częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Najczęstszymi symptomami łojotokowego zapalenia skóry są: rumieniowe i złuszczającymi się wykwity, występujące w miejscach najczęstszego występowania gruczołów łojowych – na owłosionej skórze głowy, twarzy, a także plecach, klatce piersiowej i w obrębie fałdów skórnych. Charakterystycznymi objawami są też zaczerwienienie, opuchlizna, swędzenie i nadmierne wydzielanie przez organizm sebum. Wykwity rumieniowo-złuszczające pojawiają się też na skórze brwi, w okolicy fałdów nosowo-wargowych oraz za małżowina uszną. Jest to wynikiem nadmiernej aktywności gruczołów łojowych oraz patologicznym procesem odnawiania komórek skóry, cechującym się nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem naskórka. Przyspieszyć rozwój choroby może mieć również nadmiar lipofilnego grzyba Malassezia furfur (Pityrosporum ovale) w skórze, a jego rozrostowi sprzyja obfitująca w łój skóra, co często prowadzi do stanu zapalnego
Przebieg badania
Jako że łojotokowe zapalenie skóry to schorzenie powszechne, zazwyczaj do jego rozpoznania wystarczy podstawowe badanie dermatologiczne, jednak w wątpliwych sytuacjach najlepszym narzędziem diagnostycznym są badania mykologiczne, polegające pobraniu tzw. zeskrobu ze skóry głowy. W większości przypadków lekarz dermatolog jest w stanie zdiagnozować je na podstawie widocznych objawów i proste badanie skóry przy użyciu Dermatoskop czy trichoskopu, jak i przypadku innych chorób, przy rozpoznaniu tego zaburzenia cenne są informacje na temat przebytych chorób oraz historii zaburzeń skóry wśród rodziny. W przypadku gdy lekarz ma wątpliwości dotyczące diagnozy, zwykle gdy zachodzi potrzeba odróżnienia od choroby o podobnych symptomach jak np. łuszczyca konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań takich badanie histopatologiczne polegające na pobraniu biopsji 3mm, czyli niewielkiego wycinka skóry. W leczeniu łojotokowego zapalenia skóry stosuje sie głównie leki przeciwzapalne – należą miejscowe glikokortykosteroidy (stosowane pod nadzorem lekarza) oraz inhibitory kalcyneuryny (takrolimus i pimekrolimus) oraz, przy bardziej nasilonych objawach doustne leki przeciwgrzybicze. W leczeniu zmian na owłosionej skórze głowy korzysta się z pirytonianu cynku, dziegciu, ichtiolu lub siarki. Te preparaty mogą być wykorzystywane np. w formie szamponu.
Mocne strony badania
Wskazania
Z pomocy specjalisty w zakresie stanów zapalnych skóry powinny osoby które:
- Zauważają bolesność, zaczerwienienie i łuszczenie się skóry, a przy tym nadmierną produkcję łoju, zwłaszcza w okolicy twarzy, pleców, skóry głowy i klatki piersiowej.
- Są w wieku dojrzewania lub osoby starsze.
- Od dłuższego czasu borykają się z problematyczną skórą.
Przeciwwskazania
Nie istnieją przeciwwskazania do implementacji terapii ŁZS. Nawet w przypadku ciąży czy chorób przewlekłych istnieją metody leczenia, nie interferujące ze stanem zdrowia pacjenta.
Obszar badania
Czy zabiegi trzeba powtarzać?
Dla kogo?
Szczególnie narażonymi na występowanie ŁSZ są osoby:
- W wieku dojrzewania
- Z nadwagą lub otyłością
- Cierpiące na cukrzycę
- Narażone na przewlekły stres i zmęczenie
- Chorujące na depresję, alkoholizm
- Chorzy na Parkinsona
- Ludzie z obniżoną odpornością
- Zakażeni HIV+
Efekty
Kluczowym elementem jeśli chodzi o osiągnięcie zadowalających efektów w walce z łojotokowym zapaleniem skóry jest wczesna i właściwa diagnoza oraz systematyczność w stosowaniu się do zaleceń lekarza specjalisty. Jest to dolegliwość uciążliwa i niełatwa do wyleczenia, niemniej jednak przy odpowiednio dobranym leczeniu efekty są zauważalne już po kilku miesiącach. Jest to choroba przewlekłą i nawrotowa dlatego też niezwykle ważne jest leczenie podtrzymujące implementowane zgodnie z zaleceniami lekarza specjalisty. Nawet w przypadku pozornego wyleczenia gdy naskórek wydaje się być zdrowym. Przedwcześnie zakończona terapia wiąże się z dużym ryzykiem nawrotu choroby.