Skip to main content
search

Wiele osób zauważa u siebie objawy alergicznych chorób, lecz je ignoruje. Jest to dolegliwość, którą charakteryzuje posiadanie nabytej alergii na jakiś alergen. Pacjenci często są zaskoczeni, ponieważ okazuje się, że są uczuleni na substancję, z którą od dawna się stykali. Czasami po wielu latach kontaktu z jakąś substancją wytworzony zostaje mechanizm odpowiedzialny za uczulenie.

Rozpoznawanie chorób alergicznych

W celu rozpoczęcia leczenia choroby należy najpierw dokładnie ją zdiagnozować. Lekarz podczas wizyty przeprowadzi z pacjentem obszerny wywiad lekarski. Zapyta z pewnością o to, czy wcześniej występowały już takie objawy i w jakich warunkach się nasilały. Prawidłowo zebrany wywiad jest podstawą, aby móc wdrożyć dalsze postępowanie i leczenie. Liczba alergenów jest tak duża, że bezsensownym wydaje się wykonywać testy alergiczne. W celu rozpoznania alergenu lekarze często stosują dietę eliminacyjną lub ekspozycyjną. Eliminacyjna polega na odstawieniu potencjalnych alergenów z diety i sprawdzeniu reakcji organizmu.

Ekspozycyjna zaś polega na podaniu potencjalnego alergenu. Wykonuje się także testy skórne, które polegają na wstrzyknięciu alergenu. Alergię można wykryć także za pomocą testów donosowych lub wziewnych. Pomocne mogą okazać się także badania z krwi, a konkretniej 3 testy. Pierwszy z nich to RIST, który bada stężenie immunoglobuliny E. Drugi to test RAST, który określa stężenie immunoglobuliny E przeciwko określonemu alergenowi. Ostatni test to ELSA, który pozwala zbadać przeciwciała. Testów skórnych nie wolno wykonywać u dzieci, które nie ukończyły 5 roku życia.

Pokrzywka – objawy i leczenie

Choroba ta jest zwykle wynikiem alergii, aczkolwiek zdarzają się także pokrzywki niealergiczne. Istnieją tzw. pokrzywki fizykalne, których czynnikiem alergicznym jest słońce, woda, zimno. Przyczyną pokrzywek alergicznych są zazwyczaj alergia pokarmowa lub alergia spowodowana przez ukryte ogniska zakażenia. Pokrzywka może przebiegać w sposób ostry lub przewlekły. Zmiany skórne to bąble pokrzywkowe, które charakteryzuje różnorodna wielkość i silny świąd. Na skórze pojawiają się zmiany, które przypominają kontakt z pokrzywą. Schorzenie może utrzymywać się dość długo.

Zmiany skórne dość szybko będą znikały pod warunkiem, tego, że pacjent nie będzie ich drapał. Chorzy na pokrzywkę powinni koniecznie być pod opieką lekarza, ponieważ występuje u nich czasem obrzęk krtani. Objaw ten może doprowadzić do niedrożności dróg oddechowych. W warunkach domowych możemy zastosować preparaty antyhistaminowe i wapno. Należy jednak jak najszybciej zasięgnąć porady lekarza, który będzie mógł wykryć alergen i rozpocząć leczenie.

pokrzywka na brzuchu

Wyprysk alergiczny – charakterystyka i leczenie

Choroba ta spowodowana jest nieprawidłową reakcją układu odpornościowego i polega na nadwrażliwości na związki drobnocząsteczkowe. Na intensywność reakcji mają wpływ właściwości chemiczne alergenu, czas jego ekspozycji, stężenie alergenu i stan skóry. Czas, jaki upłynął od pierwszego kontaktu z alergenem do wystąpienia zmian skórnych nazywany jest okresem wylęgania. Im dłuższy czas wylęgania, tym alergia jest mniej nasilona. Najczęściej wykrywane alergeny to: nikiel, chrom, kobalt, składniki gumy, barwniki, leki zewnętrzne, kosmetyki. Objawy wyprysku alergicznego są bardzo charakterystyczne i obejmują zazwyczaj miejsca kontaktu z przedmiotami uczulającymi. Wykwity skórne najczęściej dotyczą ramion, dłoni, twarzy, narządów płciowych. Wykwity polegają na stworzeniu się grudki wysiękowej i pęcherzyka.

Ostra reakcja alergiczna to nasilony rumień i duża ilość grudek i pęcherzyków. Czas występowania wykwitów zależny jest od kontaktu z alergenem. Rozpoznanie choroby to przede wszystkim wykrycie alergenu. Leczenie polega na zastosowaniu miejscowo preparatu o działaniu przeciwobrzękowym i odkażającym. Stosuje się także środki złuszczające, które zawierają kwas salicylowy. Leczenie miejscowe to także preparaty kortykosteroidowe, których zadaniem jest zwężenie naczyń i działanie przeciwzapalne. W zaawansowanych stadiach choroby stosuje się leczenie ogólne preparatami przeciwhistaminowymi. Ich działanie polega na zapobieganiu świądowi. Pomocne jest także stosowanie antybiotyków i naświetlanie promieniami UVB.

Wyprysk kontaktowy niealergiczny – objawy i leczenie

Wpływ na rozwój tej choroby ma podrażnienie, czyli pierwotna reakcja zapalna skóry. Ten rodzaj wyprysku występuje zdecydowanie częściej niż alergiczny i dotyczyć może każdej osoby, która miała kontakt z substancją drażniącą. Dotyczy najczęściej młodych kobiet, ale zachorowania zdarzają się także u dzieci i dorosłych. Najbardziej narażeni na czynniki drażniące są: kucharze, mechanicy, fryzjerzy i pielęgniarze.

Przyczyną zmian skórnych jest działanie substancji drażniącej. Zmiany skórne zależne są od czasu działania czynnika, jego stężenia i predyspozycji organizmu i ograniczone są tylko do miejsca kontaktu z substancją drażniącą. Do objawów zaliczamy rumień, pęcherze oraz wykwity pokrzywkowe. Leczenie polega na unikaniu kontaktu z wodą i innymi czynnikami drażniącymi. Wdrażane jest zazwyczaj miejscowe leczenie analogiczne do przypadku. Choroba może mieć przebieg nawracający i przewlekły. Występują okresy poprawy i zaostrzeń objawów, a w niektórych przypadkach może dojść do rozwoju alergicznego zapalenia skóry.

Atopowe zapalenie skóry jako choroba alergiczna

Największy wpływ na pojawienie się choroby mają czynniki genetyczne. Choroba ta została uznana za schorzenie cywilizacyjne, ponieważ dotyczy około 1/3 populacji. Większość nieprawidłowych reakcji organizmu wynika bezpośrednio z alergenów zewnętrznych. Choroba dotyka zarówno naskórka, jak i skórę właściwą, a charakteryzuje się świądem i obecnością zmian skórnych. Atopowe zapalenie skóry może występować z innymi schorzeniami np. alergicznym nieżytem nosa czy alergicznym zapaleniem spojówek. Do przyczyn zalicza się czynniki genetyczne oraz środowiskowe (warunki klimatyczne i zanieczyszczenie środowiska).

Czynniki zaostrzające chorobę to podrażnienia mechaniczne, infekcje, detergenty, stres. Rozwój choroby zaostrzają czynniki zewnętrzne w postaci alergenów pokarmowych i wziewnych. Główne objawy AZS to świąd skóry i zmiany skórne, które mogą obejmować całe ciało pacjenta. Pozostałe objawy choroby to różnego rodzaju nietolerancje, suchość skóry, podwyższone IgE w surowicy, odczyny skórne w kontakcie z alergenem. Leczenie choroby polega głównie na eliminowaniu czynników podrażniających z pokarmu i otoczenia pacjenta. Należy dbać także o prawidłową proporcję kwasów omega-3 i omega-6 w organizmie. Terapia to także naprawa uszkodzonego naskórka za pomocą maści i kremów natłuszczających. Lekarze polecają stosowanie leków przeciwuczuleniowych, a także korzystanie z fototerapii światłem UVA i UVB. Zaleca się nosić przewiewne, bawełniane ubrania, które nie będą podrażniały skóry. Metody leczenia są zależne od konkretnego przypadku, a także od wieku pacjenta. U dzieci nie stosuje się leczenia ogólnego antybiotykami.

egzema atopowe zapalenie skóry

Zostaw komentarz